Waltraud Schwienbacher

Klara en Dorothea Egger kunnen er alleen maar blij om zijn. Schwienbachers overtuiging om de mensen van het Ultental een toekomstperspectief te bieden heeft hen ook een baan bezorgd. Vier jaar geleden stichtte de 71-jarige de sociale coöperatie "Levenswaardig Ulten" en haalde Dorothea en Klara Egger aan boord.

De vrouwen besloten om op de Schmiedhof in St. Walburg wol van bergschapen uit Ulten te verwerken. In hun wolmanufactuur maken ze fijne pantoffels, placemats, tapijten, matrassen, kleding en nog veel meer. Ze gaven haar de naam "Bergauf". Die naam staat voor de richting die ze volgen: bergop. "Hier moeten dringend nieuwe banen worden gecreëerd, anders sterven onze dorpen uit", zegt Klara Egger.

De handwerksters schudden hun hoofd wanneer ze horen hoeveel wol er naar schatting jaarlijks wordt weggegooid in Zuid-Tirol: zo'n 100 ton! Terwijl wol voor deze vrouwen juist een uiterst waardevolle grondstof is. Een grondstof die even nauwe banden heeft met het dal Ultental als zijzelf. Wol houdt warm, is sterk en is niet synthetisch. "Wol bevat water, zuurstof, zwavel en vele andere elementen." Dat is goed voor het lichaam. Wie veel wol draagt is evenwichtiger en communicatiever", weet Schwienbacher.

In het dal Ultental is wol ook goed voor de ziel. In plaats van naar de vuilnisbelt brengen de boeren de wol nu naar de wolfmanufactuur. Klara en Dorothea komen elke dag naar de winkel, die zowel een werkplaats als een tweede thuis voor hen is geworden. En ze zijn niet meer alleen. Martina, 50, maakt de matrassen, Cornelia, 30, doet de administratie en Juliane, 20, helpt overal mee. Waltraud Schwienbacher werkt onbetaald voor Bergauf en komt vaak en met plezier langs. Wat zouden deze vrouwen doen als het Bergaufproject niet bestond? Niemand wil eraan denken.