Ga meteen naar de inhoud

toegevoegd aan favorieten

verwijderd uit favorieten

Helaas is er een probleem opgetreden. Probeer het opnieuw.

Uw account wordt aangemaakt

Je account is succesvol aangemaakt en je bent nu ingelogd

U bent succesvol ingelogd!

Uw account is succesvol aangemaakt, maar we konden u niet automatisch aanmelden

U bent uitgelogd

Het is altijd zo geweest

Jonge boer Martin Hauser is trots op de steile appelboomgaarden die hij en zijn familie met de hand bewerken.

De weg naar zijn werk deelt Martin Hauser met wandelaars en cultuurliefhebbers. Een smal pad, ongeschikt voor machines, loopt langs verticale rotsen naar het middeleeuwse kerkje van St. Ägidius in het Zuid-Tiroolse dal Vinschgau. Het meer dan levensgrote Christophorus-fresco op de zuidgevel dateert van rond 1330. Vlak daaronder bevindt zich de stenen ingang, je zou bijna toegangspoort zeggen, naar Hausers appelboomgaarden. Onkruid wordt hier nog met de hand gewied en de appels worden na de oogst met een rammelende handkar over het pad naar het dal vervoerd.

Een moedige beslissing

Alles ademt hier een eeuwenoud verleden: de 700 jaar oude stenen muren, de langwerpige terrassen waarop de appelbomen in rijen staan, en ook de mensen die deze grond bewerken. Zijn grootvader was al een appelteler in de jaren 1950. Hij kweekte het fruit toen voor zijn eigen gezin. Martin Hauser, geboren in 1993, zet de appelkwekerij voort. Niet alleen meer voor zelfvoorziening, maar voor de verkoop. Intussen zijn er nieuwe uitdagingen bij gekomen: Hauser denkt aan de strengere milieunormen en de bureaucratie, die bijvoorbeeld voorschrijft hoe groot een appel van een bepaald ras moet zijn.

Praktijkgericht denken

Wie vandaag de dag boer wil zijn, heeft een zeker pragmatisme nodig, zegt Hauser. Hij wijst naar de uitgestrekte vallei onder hem. Naast het stuk grond onder het kerkje heeft hij daar beneden nog andere appelboomgaarden: meerdere hectare die ook bereikbaar zijn met de tractor en andere machines. "We kunnen niet helemaal zonder", zegt de jonge boer, voor wie het cultiveren van de historische terrasboomgaard bijna verliesgevend is.

Waarom laat hij de terrassen dan niet braak liggen? Op die vraag antwoordt Martin Hauser met een schalkse glimlach. "Nee, zoiets doe je niet als Zuid-Tiroler. Het landschap moet ordelijk en mooi onderhouden zijn. Dat is een taak die ons na aan het hart ligt."

Uitzonderlijke ambitie

Uit hetzelfde gevoel voor traditie en continuïteit nam Martin Hauser de boerderij over. Hij was toen nog maar 21. Voor hem, de jongste van vier kinderen, was er geen sprake van om iets anders te doen. "Voor mij is het altijd zo geweest. Al sinds ik als kind meehielp in de appelboomgaard."

De bescheidenheid die hem eigen is, laat hij alleen varen als we hem naar zijn drive vragen. "Ik wil het beste product op de markt brengen", antwoordt hij zonder aarzelen. Er zijn veel omstandigheden waar een appelkweker geen invloed op heeft: het weer, de dagen zonneschijn, de vraag. "Daar het beste van te maken is een ambitie op zich."

Geduld en waardering

Welke is de belangrijkste eigenschap als je iets kweekt, al is het maar in je eigen tuin?

In de eerste plaats geduld. Ook ik heb dit jaar iets nieuws geprobeerd: bloemkool. Het is een groente met een lange traditie in het dal Vinschgau, die nu herontdekt wordt door vele boeren. Of het een goed idee was, zal ik maar weten na de oogst.

Wat is je wens naar de consumenten toe?

Het belangrijkste is dat ze de kwaliteit van een product waarderen. Door er een eerlijke prijs voor te betalen dragen ze bij aan het behoud van de landbouw zoals we die kennen.

Tekst: Teseo La Marca
Foto's: Martin Huber

Accommodation image
Finish your booking for
Accommodation name
0  room rooms Not selected Zonder bord Ontbijt Halfpension Vol pension Alles inclusief
Total price: 0 €
(incl. VAT / excl. local tourism tax)