Als je het atelier van kunstenaar Aron Demetz betreedt, word je aangestaard door vele ogenparen. Levensgrote, op mensen lijkende beelden van hout, brons en gips, overgoten met hars, verkoold of met rafelige houtslierten, staan verspreid in de ruime hal. Errond liggen stapels boomstammen en enorme wortelstokken. Te midden van dit alles werkt Aron Demetz aan een nieuw beeld. Met korte, nauwkeurige bewegingen van een spatel boetseert hij een witte gipsmassa rond pikzwart hout. Het lijkt bijna alsof het witte beeld de broze, verkoolde houten buste moet beschermen.
Aron Demetz staat mee aan de top van de internationale beeldhouwscène. Werken doet hij het liefst waar zijn thuis is, in het Zuid-Tiroolse Val Gardena. De machtige bergen van de Dolomieten liggen hier vlakbij. Inspireren ze hem? Aron Demetz schudt aarzelend zijn hoofd. "Onbewust speelt het landschap zeker een rol. Maar de bergen hier in Val Gardena zijn vormen en sculpturen die op zichzelf staan." Waarom zou hij als kunstenaar iets tegenover die natuur zetten?
"Als ik de natuur intrek, heeft alles wat ik doe nog maar weinig zin. De natuur is groots, ze slokt je op. Als kunstenaar kom je niet eens in de buurt. Dan ben ik liever in mijn eigen ruimte en mijn eigen wereldje. Hier krijgt mijn kunst op de een of andere manier betekenis en een functie", zegt Aron. En dan is er natuurlijk de houtsnijtraditie van Val Gardena, voegt de bescheiden kunstenaar eraan toe. "In elk tweede huis was er vroeger een houtsnijwerkplaats, je leert dat allemaal van jongs af aan kennen."
